Dakloos in tijden van corona

Met de geur van verse regen in de neus en George Ezra op de achtergrond rustig zingend, schrijf ik deze blog. 

Nachtopvang? 
Bij dit slecht weer denk ik aan de mensen die elke avond buiten moeten slapen. In coronatijden is het niet anders. Alleen worden ze nu ook nog eens overdag weggejaagd door de politie. Geen huis, geen geld, geen eten. Als noodoplossing kunnen ze naar de nachtopvang, dan moeten ze echter wel eerst nog het geld hebben om te bellen en dan nog eens op tijd ook. Want als je niet snel genoeg belt, zijn de plaatsen weg.

Dramatische situatie
Het is hard om de verhalen van deze mensen te horen, te beseffen dat deze toestand voor hen nog tien keer dramatischer is. Als ze eten kunnen bemachtigen overdag, moeten ze het al wandelend opeten want even op je gemak op een bankje uitrusten om te eten zit er dezer dagen helaas niet in. Ik vraag me af hoe zij zich voelen, wat dit doet met het zelfvertrouwen van iemand, met hun zelfrespect. En terwijl ik mij dit afvraag zit ik binnen op een computer te typen terwijl zij waarschijnlijk aan het schuilen zijn voor de regen. Perfect weer om te beseffen hoe goed we het hebben.